Navigation Bar

Miyerkules, Hulyo 27, 2011

Chained II (part5)

Fast as Race
Napakalungkot ng aking nadarama ngayon sunodsunod na pagsubok para sa aking puso. sana wag kang mawawala sa akin. Hi kay kuya don, ran, kim, mama rose at mga silent reader ko kung meron man hihihi...

Part 5

Blumentrit Station siya bumaba ng tren, sa kabilang pinto ng tren ako bumaba upang di niya ako makita. Para akong isang detective na nagmamanman sa aking suspek. Bumaba na siya ng istastyon ng LRT, at ako naman ay aking sinundan pinapanatili kong 10 metro ang layo ko. Halos hindi ako kumurap sa pagkatututok sa kanya ng hindi siya mawala sa aking paningin.

Sumakay siya ng jeep na ang karatula ay Balut, may ganung lugar pala sa isip isip ko. Sumakay siya sa may bandang harap ng jeep at ako naman sa may likod sa may dulo upang di ako mapansin. Magkahalong tuwa at kaba ang aking nararamdaman sa oras na iyon. Tuwa dahil nakita ko na ang kuya ko ngunit malungkot ako hindi kami naaalala. At kaba dahil sa aking ginagawa na pagsunod sa kanya.

………………………2 months and 4 weeks later………………………………………

“anak asan ka ba kuya mo nawawala, at natagpuan ang sasakyan niya wasak ang harapan sa may highway.” Naiiyak si Mommy sa kabilang linya.

Bigla na lang akong nag lambot. Sinundan pala ako ni kuya upang magpaliwanag. Nakita na lang ako ni Ran na napaupo sa may lapag ng kanyang kwarto. Tinanong niya ako kung anong nangyari. Sinabi ko sa kanya kung anong masamang balita na sinabi ni Mommy sa akin.

Sinamahan ako ni Ran pauwi sa bahay namin. Iniwan ko muna ang aking sasakyan kila Ran at pinagmaneho niya ako gamit ang kanyang sasakyan.

“Sir! Nakupo wala po dito Mommy at Daddy ninyo nagiikot ikot pos a mga hospital sila. Hinahanap po kuya ninyo.” Ani ng katulong namin.

Agad ko namang tinawagan si Mommy. Nagriring ang kanyang cellphone ngunit hindi sinasagot. Nagpasama ako kay Ran na hanapin din sila Mommy. Nadaanan namin ang sasakyan ni kuya na wasak ang harap at may bahid ng mga dugo. Agad akong namutla sa aking nasaksihan. Kung naaksidente si kuya bakit wala ito sa sasakyan  at nawawala pa siya. Huminto kami sa lugar ng pangyayari at andun pa ang mga pulis na nagiimbestiga.

Tinanong ko ang mga pulis tungkol sa kaso. Tama nga ang hinala ko sinundan nga ako ni kuya nang umalis ako ng bahay.

Ayon daw sa nakakita bigla na lang daw iniwasan ni kuya ang biglang lumusot na tricycle na ang may kasalanan naman talaga. Biglang tumama na lang sa konkretong barikada ang sasakyan ni kuya. Bumaba daw ang sakay ng sasakyan na duguan at balisang balisa. At nag umpisa siyang tahakin ang daanan na kanyang tinatahak.

Napaiyak ako sa akig narinig na kwento. Alam kong mahal ako ng kuya ko. Ginagawa niya lahat para sa akin. Sa kabila ng kanyang pagkakaaksidente pinili pa niyang sundan pa rin ako. ngunit naguguluhan ako kung bakit nawawala siya.

……………………………………..…present …………………………………………..

Biglang tumigil ang sasakyan at bumaba na si kuya sa  jeep. Bumaba na rin ako ngunit bigla akong nagtago sa may likuran ng truck na nakaparada lamang sa may binabaan ko.. Naglakad siya hanggang marating niya ang kanto, at lumiko siya. Sinundan ko nanaman siya sa kantong linikuan niya. Lumiko ako sa kanto at sinusundan ko pa rin at patago tago  ako sa mga poste doon parang yung napapanood sa isang pelikula.

Sa dulo ng daan matatagpuan ang isang ilog. Ilog na wala ng buhay mistulang isang kumonoy nag basura ito. Paglumubog ka dito di ka na makakaahon sa dami ng basura.sa gilid ng ilog ay mga bahay na mga tagpi tagpi isang squatter area ang aking napasukan. Kinabahan ako dahil sa tanang buhay ko ngayon lang ako napadpad sa isang squatter area. Nakakatakot may mga maskuladong mga nakatambay na animoy mga siga sa lugar na iyon. At may mga nagiinumnan din sa daan.

Linakasan ko ang aking loob para lamang kay kuya. Pagdating niya sa tapat ng isang bahay na may gate na yari sa yero pumasok siya doon. Siguro dun siya nakatago ngayon. Pinuntahan ko ang bahay at sinilip ko muna ito.

Isang maliit na bahay lamang ang aking nakita at mag asawang matanda ang aking nakitang kausap ni kuya. Sa tingin ko sila ang may ari ng bahay. Pinakinggan ko ang kanilang paguusap. Hindi naman kalayuan sila sa aking pwesto na nakasandal sa isang konkretong pader ng kanilang kapit bahay. Habang nagtatago sa may gate nila na yari sa yero.

“Toto kamusta naman ang lakad mo” tanong ng matandang lalake habang inaayos ang kanilang pintuan.

“Ayos  lang po Tay. May nagpakilalang kapatid ko raw.” Paliwanag nito sa matandang lalake.

“nakausap mo ba?” tanong naman ng matandang babae habang nakaupo ito sa bangko at inaayos ang mga sinampay niya.

“pasensya nap o ngunit tumakbo nap o agad ako. natakot ako.” paliwanag niya sa magasawa.

Umalis na ako sa lugar na yun at nagmadaling umuwi. Sapat na ang malaman ko kung saan nakatira si kuya at kausapin ko na lang ang magasawa pag wala diyan si kuya pra tulungan kami kay kuya.

Sinundan ko lang ang daan kung saan ako dumaan kanina. Buti hindi mahirap alalahanin ang lugar kaya bukas babalikan ko na alng ang magasawa.

Pagkarating ko sa bahay sinalubong agad ako ni Mommy habang si Daddy nakaupo lamang sa may sofa. At halatang naghihintay din siya sa aking ibabalita.

“anak asan na kuya mo?” nagaalalang tanong ni Mommy.

“alam ko po kung saan nakatira si kuya. Kaya lang kailangan nating makausap muna ang magasawang tinitirhan niya para magpatulong sa kanya at baka matakot nanaman ito sa atin Mommy.” Paliwanag ko.

“sabihin mo sa akin at pupuntahan ko.” Utos sa akin ni Daddy.

“Daddy  wag kayong padalos dalos kung pupuntahan nyo agad si kuya matatakot lang yun at ano pa ang mangyari.” Wxplain ko kay Daddy.

“Kung hindi kasi sayo hindin magkakaganun ang kuiya mo. Kasalanan mo lahat ito.” Paninisi ni Daddy sa akin.

“Pwede ba wag na kayong magtalo. Nakita na si Marcus. Isipin nyo na lang kung papaano natin siya maiibabalik at hindi nagsisisihan..” awat sa amin ni Mommy.

Binigay ko sa kanila ang address at pinagusapan namin ang plano kung papaano makukuha si kuya na hindi matatakot. Ngunit kailangan muna naming makausap ang magasawang kumopkop sa kanya. Upang hindi ito mabigla.

Kinaumagahan naghanda na kami nila Mommy kasama si Daddy upang kausapin sila. Wala pang alas nuwebe ng umaga asa Balut Tondo na kami halong imosyon ang aming nararamdaman. Makikita mo sila Daddy at Mommy tahimik lamang. At makikita mo sa kanilang mukha ang balisa at malalim ang kanilang iniisip.

“Daddy, Mommy ako muna ang pupunta doon para masiguradong wala doon si kuya.” Sabi  ko sa aking mga magulang.

Tinungo ko na ang bahay ng magasawa at nagmanman kung andun pa si kuya. Hindi ko pinahalata sa mga kapitbahy nila na nagmamanman ako at nasa Tondi pa naman ako ng mabugbog ako. nang mapansin kong wala doon si kuya kumatok ako sa may gate. Agad naman nilang tinugon ang aking katok.

“sino sila?” bati sa akin ng matandang babae.

“Magtatanong lang po ako.” sagot ko sa kanya.

“ano yun totoy?” tanong sa akin. Tinawag akong totoy? Mukha ba akong bata?

“Manang kilala nyo po ba ito?” pinakita ko sa kanila ang larawan ni kuya.

“Si Toto yan ha? Aba Totoy kakilala mo ba siya?” si Manang at nakita ko ring palabas na rin ang kanyang asawa sa kanila munting bahay.

“opo kuya ko po siya matagal na namin po siya hinahanap.” Sagot ko naman kay manang.

“Aba’y mabuti natagpuan mo kami.. at matagal na rin siya naghahanap kung sino siya. Dadalhin sana namin siya sa presinto eh ayaw niya. Natatakot daw.” Si Manong.

“sandali lang po at tatawagin ko Daddy at Mommy ko sa sasakyan.” Paalam ko sandali sa kanila.

Nagmadali akong tumakbo papuntang sasakyan. Di ko alintana kung sino man ang mga taong nakatitig sa akin. Dahil sa aking saya na nadarama. Nakarating ako ng sasakyan at naabutan ko ang dalawa naguusap.

“Daddy Mommy kausapin nap o natin yung magasawa.” Sinundan nila ako habang si Mommy inaalalayan ko sa daan. Na medyo maputik.

Nakabalik agad ako sa bahay ng magasawa at kasama ko ang aking mga magulang. Pinagusapan namin kung ano ang nangyari at kung ano ang gagawin. Ang kwento ng matandang lalake na ang pangalan ay Mang Dencio at ang asawa naman niya ay Aling Tinay. Naglalakad daw siya sa daan nang makita niya naglalakad ang aking kuya ng makakasalubong niya bigla na lang ito nawalan ng malay. Dinala niya sa may klinika ng kanilang Barangay at dun nila ginamot. Nagpagkagising niya nawalan siya ng malay. Hinanapan daw nila ito ng wallet o ano mang pagkekelanlan nitop wala naman silang makita. Alam kong di hilig ni kuya magdala ng wallet kahit saang man lakad nagdadala lang to ng sapat na pera. Dahil saw ala itong matuluyan kaya napagdesisyunan na lang ni Mang Dencio na kupkupin pansamantala si kuya para may matirahan, at payag naman dito ang asawa niya.

Dahil sa nahihiya eto sa magasawa kaya nagtitinda na lang siya ng kung anu-ano sa Divisoria minsan naman sa Quiapo para lamang makatulong sa araw araw na gastusin. Hindi naman daw nahihirapan si kuya sa pagtitinda dahil sa angking kagwapuhan ni kuya marami din siyang nagiging suki. Kaya maaga pa lang nakakauwi ito at nagkakaroon ng pagkakataong hanapin kung sinu man ag nakakakilala sa kanya.

Napagdesisyunan nila na dalhin ng magasawa si kuya sa bahay upang hindi ito maghysterical. Inaabutan ni Daddy ang magasawa ng sobre na laman ay pera ngunit di tinanggap ng mag-asawa, tumutulong lang daw sila at hindi dila humihiling ng kapalit sa kanilang ginagawang pagtulong. Ngunit pinilit ni Mommy na kunin nila, kunin na lang daw nila at pambili na lang dawn g kanilang makakain para rin daw kay kuya. Kaya napilitan na rin tanggapin ng magasawa ang binigay ni Daddy.

Hindi pa raw nila alam kung kalian nila madadala si kuya sa bahay basta ipapaalam na lang nila kung nakausap na nila si kuya at pumayag. Binigay ni Daddy ang address at telephone no ng bahay. Pagkatapos nun umalis na kami sa lugar na yun at baka madatnan pa kami ni kuya.

Kinahapunan pinuntahan ko na ang aking sasakyan sa kaibigan namin upang alamin kung tapos na ba ang settings ng aking sasakyan.

“Pare buti dumating ka tapos na pero test drive pa at konting adjust na lang ang gagawin.” Si Bryan.

“Sige test na natin.” Sakay agad sa aking sasakyan sumunod din si Bryan.

Dinala damin sa lugar na malawak at walang kataotao upang masubukan ang bilis ng aking sasakyan. Ayos amg takbo maganda. Mabilis pwede nang isabak sa laban. Pero may konting adjust na lang at pwede ko nang ipangkarera. Kaya iniwan ko ulit sa talyer ang aking sasakyan.

Bali tatlo na ang aking hinihintay. Ang aking sasakyan, si kuya at makilala si kulot. Hindi na ako makapaghintay sa mga pangyayari. Sana dumating na ang mga hinihintay ko.

“ring ring ring” cell phone ko tumutunog sinagot ko ito at si Ran pala.

“Pare asan ka andito ako ngayon Greenhills samahan mo naman ako bumili ng damit di ako matunong pumili.” Pagmamakaawa ni Ran sa akin.

Sinabi ko na lang na maghintay siya at papunta na ako. pumara ako agad ng taxi at sinabing sa Greenhills ang punta agad namang hinarorot ng driver nakarating ako agad dahil kung saan saan nilusot ni Manong ang taxi kaya’t nakarating ako agad.

Alas kwatro ng hapon na ako nakarating sa Greenhills. Tinext ko si Ran at sa may sikat na fastfood chain na lang daw kami magkita pagdating ko dun nakita ko si Ran nasa loob at umiinom ng softdrink. Pagpasok ko tinanong niya ako kung nagugutom daw ba ako sabi ko okay lang ako. at tumayo na kami upang mamili ng kanayng damit.

Habang tumitingin kami kwenento ko sa kanya ang mga pangyayari na nakita na namin si kuya. Hanggang sa anong plano. Kwentuhan at habang naghahanap ng damit ng….

“Ran nakikita mo ba yung lalake na yun? Yung kulot na may kasamang babaeng nakaponytail at nakasalamin.?” Turo ko kay Ran. Napansin kong nagulat si Ran ngunit di ko na lang pinansin.

“Oo bakit?” matipid niyang sagot.

“Siya yung sinasabi kong lalakeng lagi kong nakikita. Tulad ngayon  andito nanaman siya.” Kwento ko sa kanya.

Di ko rin alam kung bakit lagi ko na lang siya nakikita. Ganun ba talaga siyang gala?

Tanging pilit na ngiti binitawan ni Ran sa akin. Hindi ko alam parang merong kakaiba kay Ran nung nakita niya si kulot.

“Mhiks! Ran! Andito pala kayo.” Isang pamilyar na kaibigan ang sumulpot mula sa aming likuran.

Lunes, Hulyo 25, 2011

COMING SOON


ang tinatago kong sekreto ay maisisiwalat na. at ang aking paghihiganti..  ABANGAN!!!

Miyerkules, Hulyo 20, 2011

Chained II (part4)

Fast as Race
 Love andito lang kami....... and ito na yung part 4 enjoy reading.
Part 4

Nadatnan ko si Ran na kausapap ang kaibigan naming mekaniko. At seryoso silang pinaguusapan ang karera kagabi. Na ang nanalo si Victor, mahigpit ang labanan ng dalawa.

"Pare andito ka" pambati ko kay Ran.

"San ka galing? Hinahanap kita saan saan di kita makita tinatawagan kita di ka sumasagot." pagsalubong sa akin ni Ran.

"Sorry linibang ko lang sarili ko sa pamamasyal." sagot ko kay Ran.

"May nangyari nanaman sa bahay ninyo noh?" tanong ni Ran.

"Pare kilala kita kung may problema ka ganyan ang ginagawa mo." dugtong ulit nito.

Hinarap ko ang aking kotse. Tiningnan ko kung tapos na itong ginawa. Ngunit nakasalang pa ito at hindi pa tapos ang settings na ginagawa pa dito.

“Mhikz pare baka sa isang araw pa matatapos yung setting ng sasakyan mo. Bukas pa kasi darating yung peyesang enorder ko para sa sasakyan mo.” Sabi sakin ni Bryan ang mekaniko aming kaibigan.

“ganun ba?! Basta pare ikaw na bahala sa baby ko. So next week pwede ko na siyang ipangkarera.” Sabi ko na lang tanong ko kay Bryan.

“Next week pwede na pero kailangan pa nating itest run at iadjust pa ang mga previous setting niya para tumugma sa gagawin nating settings.” Explain ni Bryan.

“ok sige ba pare. Salamat tawagan na lang kita” at nagpaalam na akong uuwi.

“ano pa hinihintay mo diyan Ran? Paglalakarin mo ba ako?” tawag ko kay Ran.

“Ginawa daw ba akong driver. Kung ano ang ginagawa sayo ni Grace wag mong gawin sa akin.” Reklamo niya. Napatawa na lang ako sa sinabi niya.

Nasa loob kami ng sasakyan patungo ng aming bahay. Nang ikuwento ko ang nangyari kanina sa bahay, dahil alam kong kukulitin ako ni Ran kaya kwenento ko na rin na nagaway nanaman kami ng aking ama. At di katagalan, kwenento ko na rin tungkol kay kulot.

Natawa siya sa aking kwenento. Para daw gawa gawa ko lang ito at napaka coincident naman daw kung asan ako dun din sumusulpot at bigla na lang nawawalang parang bula.

Si Ran alam niya ang buong kwento ng aking buhay kung ano ako ay tanggap niya. Di kami talo magkapatid lang ang turingan namin. Kung si Grace ang bestfriend kong babae si Ran naman ang bestfriend kong lalake.

Bago ako iuwi ni Ran dumaan muna kami sa isang fastfood Chain sa may Guadalupe. Para kumain na ng hapunan doon at para pag uwi ko deretso na lang akong matulog dahil sa pagod na rin akong sa maghapon na yun.

Habang kumakain kami. Nagkukuento ako kay Ran tungkol sa mga sasakyang magaganda ngunit napansin ko siyang nakatulala siya at may tinititigan mula sa aing likod.

“hoy! Anong nangyayari sayo?” tawag ko kay Ran habang winawagayway ko ang aking kamay sa harap ng kanyang mukha.

“ah pasensya na. hehe yung lalake kasi sa likod mo yung nakabonet at eyeglass napatingin ako sa kanya nagtama yung tingin namin nginitian ako. kakatuwa ang kulit niya.” Sagot sa akin ni Ran.

“Pare sis na rib a kita?” pangaasar ko kay Ran.

“Ewan ko pare nahawa na ata ako sa iyo.” Sagot sa akin.

“Gago!” napamura ako sa kanya. Sa usapan naming yun napaisip ako tungkol kay Ran kung natutulad nab a siya sa akin.

Nang lingunin ko yung lalakeng sinabi niya wala na ito sa upuan niya. Ng CR na lang ito. Kaya yinaya ko na rin si Ran na iuwi na lang niya ako. bago kami lumabas nagCR muna siya at ako naman nagabang na lang sa labas.

Matagal din akong naghintay sa labas. Nang dumating si Ran nakita ko na lang ang ngiti sa kanyang mukha na parang nanalo siya sa lotto. At sabi lang niya may nagtext sa kanya ng joke. Na siya naman di ko pinaniwalaan. Alam ko na may kinalaman yung taong nakabonet at eyeglass na sinabi niya. At talagang nagduda na ako sa aking best friend na lalake.

…………………………..2 months ago……………………………………………….

“Mhiks mahal na mahal kit asana bago ako mawala sa tabi mo sana mapatawad mo ako..”

“Napatawad na kita ngunit di ko na maibabalik ag dati kung ano tayo. Dahil sa iyo nawala ang kuya ko.”

“Sorry talaga hindi ko sinasadya ang pangyayari sorry….”

…………………………present………………………………………………………..

Nagising ako mula sa aking pagkakatulog. Alas tres ng madaling araw ako nagising. Sama ng panaginip ko si kuya napaginipan ko hinahabol ko daw siya habang papalabas siya ng pinto at mga korteng mga kamay na anino ang humihila sa akin at pinipigilan akong mahabol si kuya.
Magtatatlong buwan na rin simula nawala si kuya tuwing naaalala ko si kuya naiiyak ako. si kuya ang lagging promoprotekta sa akin nagtatanggol kay papa. Kalaro. Kakwentuhan at lahat ng gusto ko binibigay niya. Walang araw na wala akong pasalubong sa akin na brownies kahit na parehas na kaming graduate. At kung may gusto akong babae tinutulungan niya ako. masgwapo si kuya sa akin. Artistahi ang dating. Daming nagkakagusto sa kanya. Kalaro ko siya sa basketball at kahit na anong sports kasama ko siya. Perpekto na ang aking buhay dahil kay kuya hanggang dahil kay Dan nawala ang aking kuya.

Napatawad ko na siya ngunit andun pa rin ang galit sa aking puso na kung hindi dahil kay Dan di mawawala ang akng Kuya Marcus ko. Hindi alam ni Daddy at Mommy ang tunay na dahilan.

………………………2 months and 4 weeks later………………………………………

“Nasa Hong Kong si Daddy at Mommy tita baka next next week pa ang balik nila” explain ko sa aking tita mula sa kabilang linya ng telepono kakagaling ko lang kila Ran nang magring ang telepono at ako na ang sumagot. Alas singko na ng hapon ako nakarating nun sa bahay.

Dumaan muna ako sa kusina para kumuha ng maiinom na juice. Hinanap ko si manang kung asa kusina ngunit wala siya doon, nakita ko na lang ang isang note na kasama niya ang ibang katulong para mamalengke kasama rin ang driver namin. Tinungo ko ang refregirator, binuksan at kumuha ng pineapple juice in can at yun ang aking ininom.

Tinungo ko na ang aking kwarto upang magpahinga dahil sa pagod buong araw din akong nagging busy kasama si Ran.  Nang….

“ah… ah…. Ah….!” Nagmumula ito sa aking kwarto at nakalock ang pinto ko.

Kinuha ko sa aking bagpack ang susi ng aking kwarto at unti unti ko itong binuksan. Madilim ang loob ng aking kwarto dahil natatakpan ng kurtina ang mga bintana sa aking kwarto. Bigla ko na lang sinindihan ang ilaw ng aking kwarto. Na nagulanatang ako sa aking nakita. Si Dan nakaupo sa ibabaw ng aking kuya na siya namang nakahiga sa aking kama.

Nagulat din silang dalawa sa akin na nakatayo sa may pinto. Agad silang tumayo mula sa aking kama at hinanap nila ang kinilang mga saplot at nagmadaling pumunta sa aking harap upang magpaliwanag.

Hindi ko na sila hinintay agad na rin akong umalis sa aking kwarto at pinuntahan ang aking sasakyan (Honda Civic ko) at pinaandar na ito. Nagmadali akong umalis sa bahay na iyon dahil ayaw kong kausapin ni isa man sa kanila.

………………………………….present……………………………………………………..


Lingo ng umaga ginigising ako ng aking Mommy para samahan siyang magsimba. At si Daddy asusual kasama nanaman niya ang mga business partner niya. Naligo na ako at nagbihis matapos bumaba ako upang kumain ng agahan kasama si Mommy.

Pasakay na ako ng family car ng sabihin ni Mommy yung bago ko na lang na sasakyan ang gamitin. Ngunit sinabi kong asa talyer pa iyon at inaayos pa. sabi na lang ni Mommy na yung ivic ko na lang ang gamitin dahil gusto niyang kaming dalawa lang ang kasama hindi kasama ang driver. Upang makapagbonding daw kami.

Simbahan sa Quiapo ang napagpasyahan namin ng aking Mommy. Kahapon lang andito ako ngayon andito nanaman. Masaya kaming nagkekwentuhanni Mommy habang tinutumbok namin ang lugar ng aming pagpaparkingan ng aking sasakyan. Malapit sa Simbahan namin iniwan ang aking sasakyan dahil kilala rin namin ang may ari ng pwesto kung saan namin pinark ang kotse.

Kakaumpisa pa lang ng misa ng nakarating kami ni Mommy buti at may isa pang bakanteng upuan at dun ko pinaupo si Mommy samantala ako nakatato sa may gilid nag pader ng simbahan. Tanaw ko rin naman si Mommy mula sa aking pwesto.

Mula sa pwesto ko natanaw ko ang isang pamilyar na lalake tinitigan ko siyang mabuti, hindi ako nagkakamali si kuya ngunit parang kakaiba siya. Linapitan ko ito habang taimtim sa kanyang pagdadasal waring may hinihiling na gusto niyang mabigyan agad ng tugon.

“Kuya? Ikaw bay an?” nangingilid na ang aking luha.

“Sino ka?” tanging sagot lamang niya.

Lumakas ang kabog ng aking dibdib sa aking narinig hindi ako kilala. Pero imposible hindi ako pwedeng magkamali si kuya talaga ag kaharap ko siya lang ang may balat sa bandang ibaba ng leeg na hugis puso.

“Kuya di mo ba ako naaalala? Si Mhikz ito kapatid mo?” pagtataka kong tanong sa kanya.

“Pasensiya na di kita kilala at wala akong naaalalang kapatid ko.” Hindi mawari ang kanyang ekspresyon kung maniniwala o hindi.

“Kuya nagkaabmisya ka ba?” mabilis kong tanong sa kanya alam ko kung hindi ka naaalala ng isang tao mamaaring nagkaroon ng abmisya ito. Kaya ito agad ang napasok sa aking isip.

Nakatingin lang ito sa akin na sinusuri ang aking mukha hindi sa kalayuan tumayo ang aking Mommy mula sa inuupuan nito at agad na tumakbo nang makita niya kami ng lalakeng pinaghihinalaan kong kuya.

“Marcus anak ko!!!!” sigaw ni Mommy papalapit sa amin habang umiiyak ito.

Sa gulat ng lalake agad itong tumakbo paabas ng simbahan. Halos lahat ng tao sa simbahan nakatingin sa amin na waring may shooting na nangyayari may lumapit na mga secrity upang alamin kung ano ang nangyayari sa amin.

Nakalabas na ng simbahan ang lalake na akmang hahabulin ni Mommy sa labas agad kong pinigilan si Mommy at sinabi kong hintayin na lang niya ako sa sasakya at ako na lan ang hahabol kay kuya.
“Anak ibalik mo kuya mo.” Pakiusap sa akin ni Mommy.

Agad akong tumakbo palabas ng simbahan. Dahil sa maraming tao nahirapon akong mahanap siya. Ngunit di ako bigo nakita ko siya patungo sa gawing kung asan ang LRT1 agad ko itong sinundan.

Mga ilang minuto ko rin siyang sinundan ng lumiit na ang agwat namin. Mga limang metro na lang ang layo ko sa kanya.pagdating nito sa may tapat ng Isetan na katabi lang ng SM Clearance Outlet huminto ito. Hindi ko na lang muna ito linapitan at pinagmasdan ko lamang ito.

Gulong gulo ang kanyang isip sa aking tingin nakayuko lamang ito habang sinasabunutan nito ang kanyang buhok. Naaawa ako sa lagay ng lalake parang nanlulumo ang kanyan itsura. Gusto kong lapitan ngunit baka tumakbo na ang ito palayo sa akin.

Tumayo ito ulit at nagumpisang maglakad lakad ito. Tinungo niya ang istasyon ng LRT1 at dun sumakay ng tren. Nasundan ko rin siya sa loob ng tren. Ang plano ko na ang sundan ito kung siya nakatira at doon ko na lang siya kausapin. Habang nasa tren naisipan kong tawagan si Mommy na pasundo na lang siya sa aming driver at dalhin na rin pauwi ng bahay ang aking kotse, magcocommute na lang ako pauwi at itetext ko sa kanila kung ano na ang nangyari.

Linggo, Hulyo 17, 2011

Chained II (part3)

Fast as Race
sorry di ko talagang magawang mag edit hehe daming pinapagawa dito sa office.. wala kasi akong lappy tappy na ginagamit. 

Part 3


Tanghali na ako nagising, mag aalas dose na nun. Bumangon ako sa aking higaan at tumungo ng banyo para maligo na rin. Tulad ng kinasanayan naghubad ako hanggang walang saplot na naiwan sa aking katawan at naligo gamit pa ang shower. Di ko pa rin maalis sa isipan ko si kulot ewan ko ba kung ano ang meron ang taong iyon at naattrack ako sa kanya. Di hamak masgwapo naman ako sa kanya. Ngunit nabibighani pa rin ako kay kulot lalo na ng kanyang ngiting malainosente. Maamo ang mukha na kala mo’y isang anghel.

“Mickey! Kain na anak labas ka na diyan sa kwarto mo.” Sigaw ni mama mula sa labas ng aking kwarto.

“Opo Mommy pagmatapos akong maligo!” sagot ko kay Mommy habang ang kalahating katawan ko nakalabas sa banyo.

Minadali ko ng maligo at nagbihis. boxer shorts at sando lamang ang suot ko at bumaba na rin ako. nakita ko sila Mommy at Daddy nakaupo na sa hapag kainan habang si Daddy ay may kausap sa kanyang cellphone, parang kausap niya ay isa sa mga kashare niya sa isa naming negosyo.. Ako na lang ang hinihintay nila para magumpisang kumain. Pagkaupo ko siya namang ibinaba na ni daddy ang kanyang telepono.

tara magumpisa na tayong kumain.” Utos ni Daddy na napakalamig ng boses.

Napakatahimik habang kumakain kami sabay nga kami kumain kaso parang magisa ka rin. Si Daddy pala nanlamig sa akin nung ayaw kong sumunod sa gusto niyang pamahalaanan ang aming mga negosyo at maspinili ko pang tumambay kasama ang aking mga kaibigan. Lalo na nung nalaman niya tungkol sa aking pagkatao.

“Bukas mga 7am magsimba tayo tagal na rin nating di nagsisimba.” Pamasag katahimikan ni mommy.

“Baka di ako pwede tumawag si Mr. Jinales magyayang mag-golf” sagot ni Daddy na napakalamig.

“Baka maaaring ipagpaliban muna yan daddy matagal na rin tayo di nakapagmisa na magkakasama” pagmamakaawa ni Mommy.

“Importante tong kleyente natin malaki ang ipapasok niyang pera kaya kailanganin nating kaibiganin natin ito.” Pagmamatigas ni daddy

“Daddy baka naman maaari namang magsimba tayong magkakasama bilang isang pamilya” paglakas loob kong nagsalita.

“Isang pamilya? Naisip mong kasama ka dito sa pamilya? Bakit di mo ako tulungan sa pagpapatakbo n gating negosyo para makatulong ka rin sa pamilyang ito. Kung andito lang si Marcus sana may katulong ako sa negosyong ito….” Panunumbat sa akin ni Daddy.

“Daddy tama na!” pang aawat ni Mommy.

“Lagi na lang si kuya… hindi nyo ba naiisip na may isaa pa kayong anak.?” Sagot ko kay Daddy.

“Anak?! Ni di mo lang tulungan ang pamilyang ito?” si Daddy

“Kung hindi ko nga kayang gawin ang pinapagawa ninyo sa akin?” balik sagot ko kay Daddy.

“Hindi ko kayang pakasalan si Grace. Bakit din a lang ninyo tanggapin. Kaibigan ko naman si Grace” pumatak ang aking luha ng di ko namamalayan.

“Hindi sapat na maging kaibigan mo lamang ang anak ng mga Oliva pano natin mapapagisa an gating yaman sa kanilang pamilya?” nanginginig sa galit si daddy.

“hindi ko nga po kayang gawin!” pagmamatigas ko.

“hindi mo kayang gawin dahil isang kang……..” di maituloy ni daddy ang sasabihin.

“oo di ko kaya dahil bakla ako…. ano na daddy? Bakit di mo maituloy?! hindi mo tanggap ang aking pagkatao at si kuya sa akin mo rin sinisisi kung bakit siya nawala.

“tama na please” pagmamakaawa ni mama.

“tarantado ka! Wala akong anak na bakla” sigaw ni Daddy.

“sa ayaw ninyo o sa gusto meron na!” sinabayan ko ng pagwalk out.

Di ko na naintindihan ang mga pinagsasabi ni daddy dahil ayaw ko ng marinig. Umiiyak na ako sag alit kay daddy hindi niya ako maintindihan. Kung andito lang sana si kuya matutulungan niya ako.

Umakyat ako ng kuwarto at nagbihis kinuha ko ang susi ng aking sasakyan na Toyota Trueno at umalis ng bahay. Tinext ko si Ran na pupunta ako sa talyer ng aming kaibigan para ipaayos ang setting at i-upgrade ang anumang i-uupgrade sa aking sasakyan.

Pagkarating ko ng talyer kinausap ko ang kaibigan naming mikaniko upang sabihin sa kanya ang gusto kong setting sa aking kotse at pinacompute ko na kung magkano ang aking magagastos. At iniwan ko na ang sasakyan sa kanya.

Hindi ko na hinintay ang pagdating ni Ran at namasyal akong maisa. Total malapit lang naman ang Quiapo kaya napagdesisyunan ko ng dumaan muna sa sinbahan at magdasal. Pagkatapos ikutin ang buong Qiapo.

Alas dos y medya na ako nakarating ng simbahan nh Quiapo. Taimtim akong nagdasal sa simbahan. At hiniling kong matanggap ni Daddy kung ano ako. handa naman akong tulungan siya sa aming mga negosyo wag lang sa pagpapakasal kay Grace.

Business Partner kasi ni Daddy si Mr Oliva at gusto nilang maipakasal kami ni Grace upang ganap na maging isa ang  pagiging partner nila.

Lumabas ako ng simbahan na andun parin ang sama ng loob sa aking daddy ngunit kahit papaano gumaan n gang aking pakiramdam. Lionakad ko ang daan patungo ng LRT 1 daming mga tao siksikan marami ding mga nagtitinda.

Ewan ko ba maspinipili kong pumunta sa mataong lugar para magalis ng sama ng loob. Di tulad ng iba gusto nilang mapagisa, kakaiba lang siguro ako. tumitingin tingin din ako sa mga tinitinda ng mga tao dun. Dahil minsan may tinitinda silang kakaiba tulad ng mukhang stapler  na mini sewing machine pala haha.

Nakarating ako sa malapit na sa stasyon ng LRT Carriedo tumingin tingin ako ng mga gadget na galing sa china natuwa naman ako dahil ang iba gaya talaga nila.

Nakaharap ako sa isa sa mga estante na puno ng mga mp4 player ng napalingon ako sa gawing kanan  nakita ko si kulot tumitingin ng ano mang gadget yun di ko makita sa may kabilang puwesto. Nagdadalawang isip ako kung lalapitan ko siya o hindi.

Ano kaya ang ginagawa nito dito at parang kung asan ako andun din siya. Di kaya nakatadhanang  makilala ko na siya. Yan ang aking katanungan na dapat ko nang masagot sa oras na iyon.

Nagumpisa na siyang maglakad papalayo sa akin. Agad ko naman siyang sinundan. Alas magisa lang niya kakausapin ko na siya ngunit kukuha ako ng tiyempo. Tumawid siya ng kalsada lumipat sa kabilang sidewalk at naghintay ng jeep na papuntang luneta. Binilisan ko ang pagsunod sa kanya mabilis din siyang maglakad. 

Mayamaya pumara na siya ng jeep at sumakay sa may harapan sa tabi ng driver. Dahil bakante pa ang tabi niya agad din akong sumakay at tumabi sa kanya.

“mama bayad ko pos a luneta lang” abot niya ng bayad sa driver.

Nagbayad na rin ako sa driver at sinabi kong sa luneta rin ako bababa. Pinagmamasdan ko siya waring di siya makapakali parang gusto niyang tingnan ang katabi niya na nahihiya na tulad din ng aking gusting gawin.

Nagtatama ang aming balat na nagkikiskisan na siyang nagpatayo ng aking mga balahibo sa katawan at nagbibigay kakaibang sensasyon sa aking makiramdam. Nakatitig lamang siya sa may windshield tinitingnan ang mga nadadaanan namin. Ganun din ako. naisip kong sa luneta ko na lang siya kausapin para maging romantiko ang dating.

Nakarating kami sa sa luneta na walang sulyapan. Nauna akong bumaba at sumunod siya. Hindi man lang niya ako sinulyap. Nagumpisa na siyang maglakad dahandahan lamang ang kanyang paglalakad. Habang ako naman ay sinusundan siya na wari bang isa akong stalker.

Tumitingin siya sa kanyang kapaligiran nagmamsid kung ano man ang kanyang nadadaanan at patuloy lang siya sa kanyang paglalakad. Nakarating siya sa break water at umupo siya may konkreto at waring may iniisip. Sa di kalayuan naman akong umupo minamasdan ang kanyang ginagawa ngunit di ako nagpapahalata na sinusundan k siya. Maya maya nagsalita siyang magisa.

“kamusta mga babies ko?” nakatungo lamang siya habang ang kanyang mga paa ay nagsiswing.

Sino kaya ang tinatawag iyang babies? Wala naman aking nakikitang nakasiksik sa kanyang teynga at walang ring cellphone na nakikita. Nakita ko nalang ngumiti siya habang nakatungo pa rin siya. Ngunit napansin kong parang may tinititigan siya sa mga bato.

Liningon ko kung ano ang kanyang tinitingnan samga bato. Nagulantang ako sa aking nakita, mandidiri ba ako o matatawa. Mga ipis kinakausap ni kulot at tinawag pa niyang “Babies”. Sa isip isip ko may pagkaweirdo rin tong kulot na to. Imbis na maturn off ako sa kanya at maslalo lang akong natuwa at lumakas lalo ang aking pagnansang makilala siya.

Ang saya saya niya habang tinititigan ang mga ipis at nagkukuwento sa mga ito kung ano ang mga nangyayari sa buhay niya. Narinig ko ang mga nakakatuwang mga nangyari sa kanila sa opisina, sa mga kaibigan niya, at nang ikwento niya sa mga ipis ang tungkol sa kanyang karelasyon lumungkot siya at tumulo ang kanyang mga luha kitang kita ko ang lungkot sa kanyang mga mukha. Parang wala siyang masabihan ng sama ng loob at problema at sa ipis na lang niya sinasabi mga ito.

 Nalulungkot ako para sa kanya gusto ko siyang damayan. Ramdam ko ang kalungkutan na bumabalot sa kanya. Sa kabila ng masayahin niyang pinapakita sa mga tao. Ay may kalungkutang sinasarili lamang niya. Nasaksihan ko ang mga iyon. Di niya pansin na nakikinig at pinagmamasdan ko siya.

Lalapitan ko n asana siya upang magpakilala at damayan siya sa kanyang kalungkutan ng mag ring ang kanyang cellphone. Binunot nito sa kanyang bulsa at sinagot ang tawag.

“Ronnie bakit ka napatawag?” sagot nito sa tumawag sa kanya habang pinupunasan niya ang kanyang mga luha gamit ang kabilang kamay niya.

“sige papunta na ako diyan 30 min andyan na ako.” agad niyang pinutol ang tawag at nagmamadaling umalis.

Sinundan ko siya paalis ng luneta. Nasa likod lamang niya ako. sinundan ko siya papuntang LRT 1 UN Station. Maraming taong nakapila kaya malayo ako sa kanya sa pila. Nakabili na siya ng ticket habang ako ay kinakapkapan pa ng gwardiya. Bibili n asana akong ng ticket ng sumakay na siya sa tren na dumating. Binilisan ko ang pagbayad at ipinasok ko na ang ticket sa daanan  ngunit nagsara na ang tren di ko naabutan.

Ang bilis ng mga pangyayari ni hindi ko lang nakuhang makipagkilala. Katabi ko na ng matagal sa jeep di ko na agad siya kinausap. Sayang! maypagkakataon na ngunit sinayang ko ulit.

Miyerkules, Hulyo 13, 2011

Chained II (part2)

Fast as Race
 sa mga bumabasa thanks at least may nagbabasa hehehe... kay kuya don, to my love, kim and mama rose at sa mga silent readers salamat...
Part 2
 khiefblue

Quarter to 12 na ako ng makarating ng bahay nila  grace 35 minutes din ang biyahe mula sa bahay namin. Huminto ako sa tapat ng gate nila grace nasa exclusive subdivision sila nakatira. Pagpaba ko ng kotse pinuntahan ko ang gate at nagdoor bell wala pang isang  minuto bumukas ang gate at lumabas na si grace.

“bakit ang tagal mo? Kanina pa ako naghihintay” pagtataray nag aking bestfriend.

“pasensiya na matraffic.” Palusot ko.

Pagtingin niya sa aking dalang sasakyan ay pinagmasdan niya ito ng maiigi inikutan at animong pinagaaralan.

“nabili mo na pala yung dream car mo.” Sambit niya at sumakay na siya sa loob ng aking sasakyan.

“sumakay narin ako at pinaandar ko na ang kotse.

“saan tayo?” tanong ko sa kanya habang minamasdan niya ang loob ng sasakyan.

“ano na nangyari sa civic mo?” tanong ni Grace

“ah nasa bahay ginagamit ko rin. Pero mas gusto ko tong sasakyan na to maraming naiinggit hehe” pagmamayabang ko sa kanya.

“ok basta treat mo ngayon dahil may bago kang sasakyan haha.” Pamimilit niya.

Kilala ko siya kung di mo siya ilelebre magtatampo at di ka papansinin. Kaya kailangang gawin mo ang guto niya pero napakabait na kaibigan ni Grace lalo na nung girlfriend ko pa siya.

“sa greenbelt tayo may gusto akong bilhin doon na skirt” sabi niya

“magaaksaya ka nanaman ng pera dami mo ng damit sa bahay ninyo ah” protesta ko sa kanya.

“Yun na nga lang ang kasiyahan ko magshopping. At kailangang magpaganda dahil kailangan magka boyfriend nah aha” ani Grace.

Kulitan at tuksuhan kaming dalawa sa sasakyan hanggang makarating kami sa Greenbelt. Pag dating namin sa greenbelt naghanap kami agad ng makakainan. Pinili na lang namin ang Mc Donalds dahil fastfood at dina kami maghihintay,  gutom na rin kami.

Matapos kaming kumain, inumpisahan na ni Grace ang [pagshoshopping at ano pa nga ba ako ang personal alalay ng aking bestfirend.

“sa susunod best magdala ka ng katulog ha. At dami ko nang bitbit.” Reklamo ko kay Grace.

“pasensya na Mhikz di ko akalaing mapaparami shopping ko hehe” tinawanan lang ako ni Grace.

Mag aalas sais na kami natapos sa pagshoshopping ni grace at ngalay na rin ang aking buong katawan ko sa bitbit kong mga paperbag at kahon. Ginawa na akong driver ginawa pa akong personal alalay nitong maldita na ito.

tara starbucks muna tayo.” Anyaya naman ni Grace sa akin.

Pumayag naman ako sa at nang makapagpahinga naman ako sa dami ba namang bitbit ko. Kumuha na ako ng pwesto sa labas ng starbucks at si Grace na bahalang omorder.

Ipinatong ko sa bakanteng upuan ang mga pinamili ni Grace at ang iba sa lapag na lang dahil sa hindi magkasya sa upuan.

Habang naghihintay kay grace napansin ko ang isang grupong maingay. Kaya napalingon ako sa pwesto nila. Isang lalake ang napansin kong napakaingay sa grupo nila nakatalikod ito sa akin kaya di ko Makita ang itsura nito. Nakablack tshirt ito at kulot ang buhok na mahaba. Ang sasaya nila parang gusto kong sumali sa kasiyahan nila ngunit di ko naman sila kilala. Agaw pansin talaga sa akin ang lalakeng kulot ang buhok nakakatuwa siyang panuorin habang makulit siyang parang may ginagaya sa mga pelikula.

“ito na ang order mo mocha frappe” sabay abot sa akin ni Grace.

“salamat alam mo pa rin ang favorite ko.” Sagot ko kay Grace.


Nagkwekwentuhan  kami ni grace ngunit di ko pa rin maalis ang tingin ko sa grupo na tabi lang naming pwesto. Maya maya sumulyap yung lalakeng kulot ang buhok sa aking dereksyon nang Makita niyang nakatitig ako sa kanya ay agad naman nitong binawi ang tingin at humarap sa kanyang grupo. At parang tinukso siya ng mga kasama niya at naghigikkikan. Aba ako ata ang pinaguuspan ng mga to ah...

“hoy mhiks nakikinig ka ba?” si grace nawala ang attensyon ko sa sinasabi niya.

“ah oo… wait lang grace cr lang muna ako.” Paalam ko kay Grace.

Tinungo ko ang cr sa Greenbelt medyo malayo rin sa aming pwesto ang cr. Pagpasok ko ng cr  walang tao sa loob tinungo ko na ang isang urinal at at umihi.  Pagkatapos kong umihi  sa lavatory naman ako tumungo para maghugas at ayusin ang sarili sa harap ng salamin.

Nang palabas na ako. bumukas ang pinto at tinamaan ako sa ulo ng pinto. At pasok naman ang isang lalake. Nakita niyang tinamaan ako ng pinto kaya agad tong lumapit sa akin.
“sorry sorry! Di ko po sinasadya.” Paghingi niya ng paumanhin sa akin.

“wala anuman to. Ok lang ako” habang hinihimashimas ko ang aking noo sa sakit.

“sorry po talaga” nakatingin siya sa aking noo ko at sinusuri kung may sugat ito.

Paglingon ko sa kanya si kulot pala natitigan ko siyang malapitan. Napakaamo ng mukha maputi ito na mamulamula ang balat niya. Mapupula ang mga labi. At mahabang kulot ang kanyang buhok na buhay na buhay. Slim ang katawan niya na may mga muscle na hindi kalakihan. Para siyang may lahi na pianghalong Pilipino Chinese at espanyol.

“ok lang po ba kayo” tanong niya sa akin

“ok lang. salamat sa pagaalala.” Sagot ko sa kanya.

“sorry po ulit” at nagbitaw ng napakagandang ngiti. Na siyang ikinatulala ko.

“sige ok lang ako apology accepted” at sabay alis na ako sac r. paglingon ko sa aking likod nakatititig pa rin ito sa akin na nakangiti. Nagbitaw din ako ng isang ngiti sa kanya at  labas na rin ako sac r.

“ang tagal mo naman” sambit ni Grace habang papalapit ako sa pwesto namin.

tara uwi na tayo at pagod na rin ako” si Grace ulit. Siya pa ang napagod ako naman ang nagbubuhat ng mga gamit nito.

Lumingon ako sa pwesto ng grupo kanina ngunit wala na rin ang mga ito umalis na ata. Liningon ko rin kung saan ang cr ngunit di ko na rin nakita si boy kulot. At isaisa kong kinuha ang mga pinamili ni Grace at binitbit.

Pagdating namin sa parking binuksan ko ang likod ng aking sasakyan para ilagay dun ang mga pinamili namin. At sumakay na rin kami ni Grace at umuwi.

Hinatid ko si Grace sa bahay nila at nagpaalam na rin dahil gusto ko na ring  umuwi. Napagod ako sa pagiging personal julalay ni Grace daig ko pa ang isng boyfriend o kaya masasabi nating daig ko pa ang pagiging katulong bitbit lahat ng pinamili niya habang siya bitbit lang ang purse niya. Kung kelan ko siya naginf bestfriend nagging  malupit to sa akin hahaha.

Pagkarating ko ng bahay deretso sa kwarto ako at humilata s aking kama. Ahhhh ang sarap talagang magunat at maihiga ang likod sa kama. Nang biglang.

“ring ring ring” ang aking cellphone may tumatawag. Nakita ko si Ran at sinagot ko agad ito.

“pare bakit?” tanong ko sa kabilang linya.

“pare punta ka sa ****** may drag race ngayon malaki ang pustahan.” Sagot sa kabilang linya.

“sino ang maglalaban?” excited kong tanong sa kanya.

“si Victor gamit niya yung Toyota Altezza niya saka si Vic gamit nya yung Suziki Cappucino” ani Ran

“ayos yan ganda siguro ang laban nila. Hintayin mo ako darating ako agad diyan” sabi ko sa kabilang linya at binaba ko na ang aking telepono.

Nagmadali akong magayos kahit na pagod ako nawala ang aking pagod nang marinig ko ang drag race. Kaya kinuha ko aang susi ng aking sasakyan at nagmadaling umalis.

Pagkarating ko sa venue nakita ko agad si Ran na kumakaway sa akin dala ang kanyang sasakyan na Mazda Eunos Roadster. Agad ko naman linapitan na siya namang lahat ng mga andun pinagtitinginan ako. alam kong dahil sad ala kong sasakyan dahil bihira na lang ito Makita at kahit sino ay may gusting bilhin ito. Ngunit di ko pa pwedeng pangkarera dahil hindi ko pa napapaset ito.

“pare kelan mo naman ilalaban yang Toyota mo?” Tanong sa akin ng isang karerista.

“di pa yan pwede, di pa naipapaset yang sasakyan niya” si Ran ang sumagot.

“basta pare kung ready na yan laban tayo” banat ulit ng isang karerista.

“sure pare” sagot ko na lang sa kanya.

Dami ding kumausap sakin dahil interisado sila sa aking sasakyan. Ang iba hinahamon ako yng iba nagtatanong kung saan nabili at ang iba kung ibebenta ko raw ba. Natuwa rin naman ako sa feedback ng mga tao sa aking sasakyan kahit old model na siya dami pa ring interisado. Pakiramdam ko tuloy brand new ang aking sasakyan.

Mayamaya nakita ko ang isang pamilyar na mukha na nakatingin sa aking sasakyan minamasdan niya. Si boy kulot ang lalake na yun. Sa di ko malamang kadahilanan parang sumaya ang aking pakiramdam. Lalapitan ko n asana biglang may humarang na isa kong kaibigan at kinausap ako. nang sumulyap ako sag awing kung asan si boy kulot ay wala na ito. Nakita ko na lang sa di kalayuan nakita kong pasakay na siya sa isang kotse at nagmamadaling umalis sa venue.

Nalungkot ako dahil ni di ko lang nakausap at natanong ang pangalan nito. Sayang sana tinanong ko na siya nung nasa greenbelt pa kami kanina. Nakakatuwa siyang pagmasdan wala siyang keme sa katawan. Galawgaw siya na matutuwa ka, parang makakalimutan mo kung anong problemana meron ka. Siguro di pa oras para makilala siya.

Nagumpisa na ang karera kanya kanya silang pusta at ako nman ay nanuod lamang .wala kasi akong pangpusta naubos sa pagbili ko ng sasakyan ko at inilalaan ko sa pagaayos ng aking sasakyan. Ganda nang laban pinangako ko sa sarili ko na pagmaayos ang aking sasakyan ako naman ang susunod mangangarera.

Martes, Hulyo 12, 2011

Chained II

2nd chain

Fast as Race

sana  maging ok tong story ko hehe......

Part 1

May 3 buwan na rin simula nang naghiwalay kami nang aking girlfriend. Ako kasi ang may problema  naramdaman ko kasi may kakaiba sa akin kaya kinausap ko ang aking girlfriend tungkol dito maunawain naman siya at nagging mabuti kaming magkaibigan.

Mickey ang aking pangalan, mga kaibigan ko tinatawag nila akong Mhikz. 25 years old at dating nagtatrabaho sa isang kompanya sa Ayala bilang isang purchasing assistance. May kaya ang aming pamilya pumasok lamang ako dun. Dahil naboboring ako sa buhay nang napressure na ako sa aking trabaho nagresign na lang ako. Ewan ko ba parang laro laro lang sa akin lahat. Gawa siguro na mayaman kami kaya nagagawa ko lahat ng gusto ko.

“Pare nakakita na ako ng gusto mong bilhin na sasakyan, tara puntahan na natin baka makuha pa ng iba” si Ran sumisigaw sa may bakuran namin at ako naman nasa veranda sa 2nd floor.

“sandali lang pare ligo at bihis muna ako pasok ka muna.” At pumasok na ako sa aking kwarto para maligo. Nagshower ako at pagkatapos nagbihis naka plain white shirt at shorts dala ko lang ang wallet ko at cellphone.

tara na pare, saan  mo pala nakita yung sasakyan?” anyaya ko na kay Ran habang pababa nag hagdan galing ng kwarto ko.

“sa may munti tenext ko na yung may ari at hihintayin daw tayo ngayon.” Kaya dalian na natin. Nanghingi ka nanaman ba kay titan g pangbili mo?” si Ran habang papalabas kami ng bahay.

“may saving naman ako yabang mo…” sabay suntok sa kaliwa niyang braso. Ginamit naming sasakyan ang kotse ni ran na nasa labas lang ng gate namin. Hindi na niya pinasok to kanina dahil sandali lang naman kami.

Nag uusap kami ni Ran habang tinutumbok namin ang daanan, kung ano ang specs ng sasakyan na gusto kong bilhin. Sa kanya ako nagpasama dahil siya ang nakakaalam pagdating sa mga sasakyan.


…………………………….. 3 months ago…………………………..


“Grace may gusto akong sabihin sayo sana wag kang magalit tungkol dito” nakayuko kong banggit sa kanya na nangingilid na ang aking luha sa mata.

“alam ko na yung totoo alam kong may namagitan sa inyo ni Dan, nakita ko kayo naguusap nun sa hospital hinayaan ko na lang kayo at hindi na ako umimik alam ko kasi masmahal mo naman siya kaysa akin. Tanggap ko naman na kung ano ka.” unti unti nang pumapatak ang luha ni Grace.

“salamat garace” yinakap ko siyang mahigpit na parang walang bukas. “salamat grace”

……………………………………..present………………………………………

“Mhikz pare! Gising na uy! Andito na tayo.” Paggising sa akin ni Ran. Pupungaspungas pa ako na bumaba sa kanyang sasakyan.

“Sir andito na po pala kayo. Nasa garahe po yung sasakyang titingnan nyo.” Salubong ng isang lalake sa amin. Siya ata ang may ari ng sasakyan.

Sa labas pa lang ng garahe napapangiti na ako yun nga ang sasakyan na gusto kong bilhin. May sasakyan na ako bagong model pero iba pa rin ang dream car ko kahit na old model na to. Toyota Trueno AE86 matagal ko na balak bumili nito mahirap lang maghanap. Chineck na rin ni Ran kung ayos ang sasakyan. Tinest drive namin to ok naman pwedi pa siyang ipangkarera.

kaya kinuha na namin ito at binayaran gamit ang check. umuwi ako ng may ngiti sa mukha dahil nakuha ko ang dream car ko.

............................................ 4 months ago..........................................

"mhiks mahal kita hindi ko sinasadyang mahalin ka alam ko bawal to ngunit mahal talaga kita."

hindi ako makagalaw sa sa pinagtapat sa akin ni dan best friend ko siya. at hindi ako makapaniwala sa pinagtapat niya sa akin. may nararamdaman ako sa kanya. ngunit hindi pwede may girlfriend ako si Grace.

"pare pasensya ka na at hindi ko matatapatan ang pagmamahal mo sa akin alam mo namang mahal ko si Grace sana maunawaan mo ako. at hindi pwede parehas tayong lalake.

"alam ko yun. kaya alam ko kung saan ako lulugar kung maari lang sana hayaan mo na lang mahalin kita kahit walang kapalit." pagmamakaawa sa akin ni Dan.

……………………………………present……………………………………………..

Ring……. Ring…….. ring……… tiningnan ko kung sino ang tumatawag ang bestfriend kong si Grace. Agad ko tong sinagot habang nakahilata pa rin ako sa kama.

“hello grace napatawag ka” sagot ko sa aking cellphone.

“Mhiks available ka ba sa araw na ito? Labas naman tayo at naboboring ako dito sa bahay.” anyaya sa akin ni Grace.

Tiningnan ko kung anong oras na sa orasan. Alas 10 ng umaga. At inisip ko muna kung may lakad nga ako nung araw na yun. Byernes ngayon at wala naman talaga akong gagawin.

“Grace sige sunduin na lang kita diyan sa bahay nyo. Kung ok lang sayo.

“ok best thanks… wait kita.” Wika ni Grace sa akin at binaba na ang telepono.

Bumangon na ako sa aking kama at tinungo o na ang banyo para maligo. Tinatamad pa ako gusto ko pa namang matulog maghapon ngunit nakapangako na ako sa aking best friend. Sa ganitong araw ng biyernes ang tanging Gawain ko ay matulog maghapon pagnagutom baba para kumain.

Tumapat ako sa shower head at pinihit ko ang shower knob at nagumpisa na dumaoy ang tubig sa aking katawan. Ang sarap ng pakiramdam habang tumatama ang tubig a aking katawan. Kinuha ko na ang sabon at nag umpisa na akong magsabon sa aking katawan.

………………………………3 months and 4 weeks ago…………………………….

Nakaramdam ako ng akap mula sa aking likod habang naliligo sa shower. Pagpihit ko ng aking ulo laking gulat ko si Dan nakahubad na rin at nakadapo ang ulo nya sa likod ko habang akap akap ako.

“anong ginagawa mo dito?” tanong kong may halong pagkagulat.

“sasamahan ka upang maligo, gusto kong paliguan kita” sagot nya sa akin na nananatiling ganun ang ayos nya nakaakap pa rin sa aking likod.

Nagpaubaya na lang ako sa kanya kaya hinayaan ko na lang siyang gawin ang gusto niyang gawin sa akin. Kinuha niya ang sabon at sinabon niya ang aking dibdib. Ang aking balikat at kamay. Tinungo niya ang aking tiyan at bumababa. Ang sarap nag pakiramdam pala pag may ibang kamay na humahagod sa iyong katawan. Napapikit na lang ako at ninanamnam ang sarap.

Napamulat ako ng kamay ng maramdaman kong huminto na siya nakatitig siya sa akin. Parang humihingi nang pahintulot na ituloy niya ang pagsasabon sa pababa ng aking puson. Hinaplos ko lang ang kanyang ulo na tanda ng aking pagpayag.

Tinuloy niya ang pagsasabon sa aking harapan napaigtad ako sa sarap ng nararamdaman. Kaya pumikit ako  ulit at ninamnam. Nagising ang aking pagkalalaki sa ginawa niyang pagsasabon sa aking alaga.

“ahhhhhhhh ang sarap” tanging lumabas sa aking bibig….

Naramdaman ko na lang na lumuhod siya sa harapan ko. Minulat ko ang aking mata at nakita kong tinititigan niya ang naghuhumindig kong alaga. Tuloy tuloy parin ang paglagaslas ng tubig sa aking katawan na siyang lalong nagbibigay ng tinding sarap na bumabalot ngayon sa kaing pagkatao.

Hinawakan ko ang ulo ni dan para ilapit ang kanyang labi sa aking galit nag alit na alaga. Binuka na niya ang bunganga at akto niyang isusubo ang aking alaga.


……………………………………present……………………………………………..

Nagpunas na ako ng aking katawan gamit ang tuwalyang nakasabit sa loob ng banyo. Lumabas ako ng banyo na nakahubad, walang saplot dahil magisa ko lang naman sa kuwarto at may sarili akong banyo sa loob ng aking kuwarto. Tinungo ko na ang aking cabinet at kumuha ng brief at sinuot ko na ito. Pinili ko ang kulay baby blue na t-shirt na fitted na siyang bumabakat ang aking muscle na hindi nman kalakihan at ragged jeans and converse na sapatos.

Kinuha ko na ang susi ng aking sasakyan sa tukador at nagmamadaling lumabas ng kuwarto pagbaba ko mula sa 2nd floor nakita ko ang aking mommy na papasok ng bahay my bitbit na pinaggrocerihan at kasama niya ang isa naming katulong at si manong driver na bitbit din ang ibang binili.

“anak aalis ka? Di ka ba sasabay sa panaghalian?” tanong sa akin ng aking mommy

“alis ako ma magkikita kami ni grace . Susunduin ko pa siya sa bahay nila.”  Paalam ko sa aking mommy. Kilala ni mommy si grace at alam niyang magbestfriend na lang kami ni Grace dahil alam din ni mommy lahat ng nangyayari sa akin. Si mommy ang hjingaan ko ng aing problema at tanggap naman niya ako kung ano ako.

Lumabas na ako ng bahay at tinungo ko ang garahe. Gagamitin ko ang bago kong biling sasakyan. At excited na akong imaneho ulit ito. Pinaandar ko na ang kotse at umalis na ng bahay.